"Hopeless" - Colleen Hoover

160,8-2,3=158,5[cm]

❤

-Czego się boisz?

-Wszystkiego- odpowiadam bez zastanowienia.- Mojej przeszłości. Wspomnień, które wracają, gdy tylko zamknę oczy.

Za każdym z nas stoi szereg wydarzeń, które nas ukształtowały. Dzieciństwo, szkoła, napotkani na drodze naszego życia ludzie- ci bliscy i dalsi. Wybory, jakie podejmujemy- świadomie i nieświadomie. To wszystko nas kształtuje i zostawia po sobie ślad w naszym dzisiejszym "ja", nawet jeśli nie pamiętamy już samych zdarzeń.

Siedemnastoletnia Linden Sky na miłe życie. Poranne bieganie oraz nocne oglądanie filmów w towarzystwie lodów i najlepszej przyjaciółki Six jak najbardziej jej odpowiadają, a plotki o tym, co robią nocami oraz zjadliwe komentarze, jako obie dziewczęta korzystają z okien częściej niż drzwi nie robią na niej wrażenia. Na ostatni rok swojej edukacji postanawia jednak zmienić coś w swoim zwyczajnym trybie dnia i za namową Six zamiast nauki w domu podejmuje się szkolnego życia. Nie bierze pod uwagę jednak tego, że przyjaciółka wyjeżdża na półroczną wymianę, a ona zostanie sama- ze względu na swoją upartość nie zmienia jednak planów. Szkoła okazuje się być mniej przyjazna, niż wydawało się dziewczynie. Szybko jednak poznaje Breckina, z którym "zawiera sojusz, dzięki któremu obejmą władzę nad szkołą", jak żartuje chłopak.

Na drodze staje jej jeszcze jeden mężczyzna, typowy niegrzeczny chłopiec, o którym krążą dziwne i niezbyt zachęcające plotki. Z początku trzyma się od niego z daleka, lecz ostatecznie zwycięża lekkomyślność.

A za dziewczyną nadal stoi niezbadana, zapomniana przeszłość...

Nie będę cię osądzać. Jedyne, co mogę w tej chwili zrobić... to ci podziękować. Dziękuję Ci. Dziękuję, że uratowałaś mi życie.

❤ 

Właściwie nie wiem, co sądzę o tej książce. Zacznę więc od początku, tak więc przed przeczytaniem jej samej natknęłam się na parę opinii na różnych blogach (i bodaj serwisach typu lubimyczytać.pl). Naprawdę sporo z nich jeśli nie wszystkie były absolutnie pozytywne. Niektórzy zachwalali głębię filozofii książki, inni niesamowity wątek miłosny. Przeczytałam je, zanotowałam w pamięci, po czym zapomniałam kompletnie o pozycji. Mniej więcej półtorej tygodnia temu przy okazji podróży po Empiku z moją rodziną mój tata stwierdził, że podoba mu się okładka "Hopeless" i bez zastanowienia dołożył ją do rzeczy do kupienia. Ogólnie taki tata miły- i nie marudzi na ilość wydanych pieniędzy na książki, i jeszcze dokłada... ;).

W każdym razie, czytając opinie spodziewałam się czegoś bardziej niezwykłego. Wręcz niewyobrażalnego, sądząc po słowach przelanych na papier (hmmm... komputer) przez czytelników. Czegoś innego niż zwykle. A tu... Zasadniczo przez pierwsze pół książki była to dosyć typowa historia- jest normalna nastolatka, może nie najświętsza, ale i niewyróżniająca się zbytnio w tłumie i oczywiście typ "jestem groźny macho". Jak by inaczej- między nimi iskrzy i nagle macho nie chce się tylko zabawiać, lecz zauważa swą prawdziwą miłość i tak dalej, i tak dalej... Nie powiem, że nie lubię czasem poczytać tego typu historii- są słodkie, miłe, śliczne- lecz nieco się zawiodłam. 

Druga część książki w pewien sposób uratowała sytuację. Tu mamy do czynienia z nagłym powrotem do przypadkowo odkrytej przeszłości. W ten sposób całość nabiera wiele dynamizmu, wielokrotnie wczuwamy się w główną bohaterkę, współczujemy jej także, a niektóre odkrycia dziewczyny potrafią lekko zaszokować.

Jednym słowem... przeczytać czy nie? Myślę, że warto, ale bez szykowania się na aż takie fajerwerki jak ja ;).

Ocena 8/10